.
یلدای ۱۴۰۲ با این مطلع از دیوان خَر دار شروع شد:
«دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست»
لگدی بر من شیرین زد و جایم خَر خواست!
ضمن عرض پوزش فراوان از حضرت حافظ،
سروده های بسیار با جناب «خَر» به ابیات حضرت حافظ اضافه گردید و بدین گونه، «دیوان خَر دار»، به لیست کتب شب یلدای خانواده افزوده شد😅
با تشکر فراوان از ایده دهنده‌ی عزیز (منیم قارداشیم 😉) و سراینده ی دیوان خَر دار! (همسر گرامی)
